Talent voor conceptuele kunst

‘Je bent mijn type niet. Het spijt me.’ Fabio zit in de keuken van mijn Parijse pied-à-terre, en ik verwacht elk moment dat hij in huilen uitbarst. Als dat inderdaad gebeurt, vraag ik of hij zin in een biertje heeft. ‘Nee,’ zegt hij en hij wrijft zijn ogen droog met de mouw van zijn sweatshirt, ‘ik heb zin om naar huis te gaan.’ LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-talent-voor-conceptuele-kunst/

Rouwverwerking

Wat me nog nooit overkomen is, is me zojuist overkomen: mijn nieuwste kroniek is verdwenen. Het was ook te mooi om waar te zijn: in 30 minuten had ik een schitterend, nieuw verhaal op het scherm gezet, ik sloeg het op, althans dat dacht ik (voorlopige titel: Magische momenten), en nu ik het nog even wil doornemen, zo tussen hond en wolf, blijkt het opgeslokt door het World Wide Web. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-rouwverwerking/

Boeren zijn achterlijk

Als je in een boerderij woont word je doorgaans voor een beetje achterlijk versleten. Een greep: iemand belt 's middags aan en vraagt of hij stoort. Dat kan, natuurlijk, is zelfs hoffelijk. Maar dan zegt hij, als ik hem verzekerd heb dat er van storen geen sprake is: 'Nou ja, ik vraag het maar even, een beetje een boer doet 's middags een dutje, hè?' LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-maak-boeren-zijn-achterlijk/