Ik laat zo nu en dan een boek van mijzelf achter in een openbare ruimte. Dat kan een wachtkamer zijn (van een huid, tand- of dierenarts), een treincoupé, een café, een terras. Het is niet toevallig dat er in dit rijtje geen restaurants staan: doordat ik de geuren die vrijkomen als er een onderdeel van een dier gekookt of gebraden wordt niet verdraag, zal je niet snel een boek van mij in een eethuis of bistrot vinden – tenzij het daar door iemand anders is neergelegd.]
Lees verder op: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-blind-date/?utm_campaign=twitter&utm_medium=twitter&utm_source=twitter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten