Enkele reis naar het Land van de Vergetelheid

Een van mijn tantes woont sinds twee en een half jaar in een verpleegtehuis. Zelf vind ik Zorgpaleis een betere benaming, er wordt veel en voortdurend zorg verleend en er loopt minstens zoveel personeel rond als in een paleis. Mijn tante heeft een eigen kamer met vaste kasten en wat schilderijtjes die ik uit haar huis meegenomen heb. Tegenwoordig bezoek ik haar ongeveer een keer per maand. In de begintijd van haar verblijf in het Zorgpaleis zat ik bijna elke week tussen haar vaste kasten en haar schilderijtjes en dan bespraken we haar schapen.

LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-enkele-reis-naar-het-land-van-de-vergetelheid/