Zo los je zinloos geweld op

En weer wordt er een onschuldige, goed bedoelende burger doodgetrapt. Weer roept het hele land dat het ‘zo niet langer kan’, dat er ‘iets moet veranderen’, dat ‘alles’ in het werk gesteld moet worden opdat die onfortuinlijke op dat schrale voetbalveld in Nieuw Nederland niet voor niets de hemel ingetrapt is. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-zo-los-je-zinloos-geweld-op/

Hoe Marguerite Duras mijn leven veranderde

Laatst vroeg iemand: ‘Waarom schrijf jij?’ ‘Waarom niet?’ antwoordde ik, en ik vroeg me meteen af of het wel eens voorkomt dat een loodgieter gevraagd wordt waarom hij voor het vak loodgieten gekozen heeft. Of een toiletjuffrouw waarom zij de godganselijke dag wc’s boent. Of… en zo voorts.    LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-hoe-marguerite-duras-mijn-leven-veranderde/
     

Viktor en het gemutileerde truitje

Viktor ging naar Parijs en kwam terug met Marcel. Lees maar, er staat niet wat er staat, zei mijn onderwijzeres vroeger op school. Als er iets van toepassing is op die stelling dan is het mijn openingszinnetje wel. De eerste gedachte is dat Viktor in de Franse hoofdstad de liefde van zijn leven ontmoet heeft en die mee terug nam naar Nederland. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-viktor-en-het-gemutileerde-truitje/

Waar zijn de kanten zakdoekjes gebleven?

Het gebeurt niet vaak dat een sms je leven verandert. Ja, u leest het goed, een sms is niet alleen bedoeld om te melden dat je een half uur later thuis komt of om door te geven dat de vanillesuikerpot leeg is, een sms kan je bestaan een nieuwe, verrassende draai geven. LEES HET VERVOLG OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-waar-zijn-de-kanten-zakdoekjes-gebleven/

Een manier om in de natuur te zijn

Ik heb er al vaker over geschreven en medestanders sporen me aan om het er nog vaker over te hebben. ‘Hoe meer je erop hamert dat je niets moet hebben van het doden van onschuldige dieren,’ zeggen ze dan, ‘hoe meer je anderen motiveert om hun levenstijl te veranderen.’ LEES HET VERVOLG OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt/kroniek-aristide-von-bienefeldt-een-manier-om-in-de-natuur-te-zijn/

Blokker versus Chanel

‘Er gaat niets boven een ouderwetse kroniek!’ zei een van mijn correspondentievrienden laatst. Vriend L is, zoals dat dan heet een fan van het eerste uur. ‘Iedereen schrijft columns,’ zei hij, ‘jij schrijft kronieken. Precies zoals het hoort.’ LEES HET VERVOLG OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-blokker-versus-chanel/

Ontmaagdingsmarathon

Ik ben in Oud Rotterdam ontmaagd, door een Turk die geen Nederlands sprak. Helemaal waar is dit niet, hij wist bijna accentloos ‘neuken’ te zeggen, ook met ‘nu’ kon hij goed uit de voeten – om over de combinatie van de twee nog maar te zwijgen. LEES HET VERVOLG OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-ontmaagdingsmarathon/

Door volharding en inspanning

Laatst belde een van mijn correspondenten, de heer R uit Hamburg, en vroeg of ik hem mijn flesje wilde sturen. Ik heb de heer R in Parijs leren kennen, in de jaren tachtig waren we elkaar in discotheek Le Boy op You Make Me Feel Mighty Real tegemoet gedanst. Ik vroeg of hij nog wel eens aan dat moment terugdacht. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-door-volharding-en-inspanning/

Niemand lacht in het politiemuseum

In 1875 liep een ruzie tussen ene Olivier en zijn nicht, de weduwe Leclercq, zo hoog op dat hij de deegroller die op tafel lag greep en haar ermee begon te slaan, net zo lang totdat ze er dood bij neerviel. Lees verder op TZUM.INFO:  http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-in-het-politiemuseum-lacht-niemand/ 

Een poedel in het mooiste museum van Parijs

Bijna iedereen die regelmatig in Parijs komt kent het parc Monceau, al was het maar vanwege de imposante, met veel goud opgesmukte toegangshekken die een paar keer in beeld komen in Armée des Ombres, een oude verzetsfilm met Simone Signoret. Veel minder bekend is dat aan hetzelfde park, tegen de zuidkant, het mooiste museum van de stad ligt. Lees verder op TZUM.INFO:  http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-een-poedel-in-het-mooiste-museum-van-parijs/ 

Vergeet de Olympische Spelen, lees Barbara Pym!

Nu iedereen over het Olympisch Monster praat dat zijn intrek in Londen genomen heeft, is het hoog tijd om het eens over Barbara Pym te hebben.Barbara Pym en het Olympisch monster, hoor ik u denken, wat hebben die nu met elkaar te maken? Die hebben, geef ik toe, niet zo heel veel met elkaar gemeen, maar soms heeft een overeenkomst een omweg nodig om tot bloei te kunnen komen.Lees verder op TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-vergeet-de-olympische-spelen-lees-barbara-pym/

George Bush is a complete spa!

Ik heb altijd een zwak gehad voor ‘valse vrienden’, woorden die op een woord in een andere taal lijken, en de indruk geven dezelfde inhoud te hebben, maar in werkelijkheid iets anders betekenen. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-george-bush-is-a-complete-spa/

Rokkenjager of broekenman? Het geval Mark Rutte

Ik vind niet dat een man die homoseksueel is daar per definitie ook maar mee te koop moet lopen, en dat geldt natuurlijk ook voor lesbische vrouwen. Het is soms zelfs wenselijk, denk bijvoorbeeld aan acteurs, om juist niet op de hoogte te zijn van zijn (of haar) seksuele voorkeur omdat de verbeelding er mee in het gedrang kan komen. Maar als iemand een publieke functie bekleedt, minister is of voor mijn part burgemeester of kroonprins, dan ligt dat anders. Je vervult dan ook een voorbeeldfunctie, en je kunt, juist door het persoonlijke toe te laten in het maatschappelijke, accenten verleggen, horizons verbreden of bepaalde onderwerpen die in sommige kringen moeilijk liggen, bespreekbaar maken. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-rokkenjager-of-broekenman-het-geval-mark-rutte/

Uit TZUM (Schetsboek)

Schrijver is niet alleen het oudste beroep van de wereld, het is ook het mooiste beroep van de wereld. Ik ontvang af en toe presentjes en kaartjes waarop tevreden lezers mij bedanken voor hulp waarvan ik me niet bewust ben dat ik die geboden heb. Maar, schrijf ik dan terug, als ik geweten had dat u (of jij, hangt af van het handschrift) in nood verkeerde, en ik was in de buurt geweest, had ik zonder aarzelen 112 getoest.

Natuurlijk wordt niet dit soort hulp bedoeld, dat weet ik ook wel, of eigenlijk, dat vermoed ik, want als ik vraag wat mijn hulp precies inhoudt, dan krijg ik nogal vage antwoorden, alsof de tevreden lezer zich plotseling een beetje schaamt voor... ja, voor wat eigenlijk?

De reactie van een Antwerpse lezer die me sms'te dat hij een zin uit Leer mij Walter kennen rondom zijn kringspier had laten tatoeeren, en daarvan veel 'verlichting had ondervonden', ervoer ik eerst als een compliment (ik vroeg me af of dit andere schrijvers ook wel overkwam, en op welke lichaamsdelen hun zinnen voortleefden - een zin van Hella Haasse als polsversiering? Een Gerrit Komrijgedicht om de taille, als een soort van spirituele insnoering?), maar algauw sloeg de onzekerheid toe.

Lees het vervolg in De Roze Tzum, hier te bestellen:

http://www.tzum.info/2011/06/nieuws-het-roze-dubbelnummer-van-tzum-is-uit/

De geheime dochter van Elizabeth Taylor (slot)

Anna is voor de zoveelste keer zoekgeraakt. Anna is het meisje dat vorig jaar uit een psychiatrische kliniek in Finland ontsnapte en sindsdien door Europa zwerft. Deze keer ziet het er niet goed uit. Ik gebruik het woord ‘voorgoed’ liever niet, maar het komt wel in de richting. LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-de-geheime-dochter-van-elizabeth-taylor-slot/

Op Nunhead is de dood springlevend

Het kan heel spannend zijn om een avontuur te beleven waarvan sommige details moeilijk te verklaren zijn. Zo lang je niet precies weet waar je aan blootgesteld bent, en je dus niet beseft wat je had kunnen overkomen als het lot je wat minder barmhartig gezind was geweest, is alles mogelijk. Je kunt volop speculeren, scenario’s verzinnen, mogelijkheden aftasten, enzovoorts. Maar als de waarheid zich rauw aan je opdringt maakt de verbeelding snel plaats voor blinde paniek. Dit overkwam me zes jaar geleden op Nunhead, een van de oudste kerkhoven van Londen.

LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-op-nunhead-is-de-dood-springlevend/

Enkele reis naar het Land van de Vergetelheid

Een van mijn tantes woont sinds twee en een half jaar in een verpleegtehuis. Zelf vind ik Zorgpaleis een betere benaming, er wordt veel en voortdurend zorg verleend en er loopt minstens zoveel personeel rond als in een paleis. Mijn tante heeft een eigen kamer met vaste kasten en wat schilderijtjes die ik uit haar huis meegenomen heb. Tegenwoordig bezoek ik haar ongeveer een keer per maand. In de begintijd van haar verblijf in het Zorgpaleis zat ik bijna elke week tussen haar vaste kasten en haar schilderijtjes en dan bespraken we haar schapen.

LEES VERDER OP TZUM.INFO: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-enkele-reis-naar-het-land-van-de-vergetelheid/

Een heel klein beetje troost

Het kan heel spannend zijn om een avontuur te beleven waarvan sommige details moeilijk te verklaren zijn. Zo lang je niet precies weet waar je aan blootgesteld bent, en je dus niet beseft wat je had kunnen overkomen als het lot je wat minder barmhartig gezind was geweest, is alles mogelijk. Je kunt volop speculeren, scenario’s verzinnen, mogelijkheden aftasten, enzovoorts. Maar als de waarheid zich rauw aan je opdringt maakt de verbeelding snel plaats voor blinde paniek. Dit overkwam me vijf jaar geleden toen ik met mijn flesje bij mijn tante logeerde.

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-een-heel-klein-beetje-troost/

Te koop: zeven tinnen maatbekers

Laatst kreeg ik een teken van mijn tante Greta. Dit lijkt een beetje vreemd maar dat is het niet. Mijn tante Greta is zestien jaar geleden overleden. Ik krijg vaker tekenen van leven van overledenen. Ik zeg bewust ‘overledenen’, want het zijn niet alleen dode mensen die me af en toe iets duidelijk proberen te maken.

Lees het vervolg op tzum.info: http://www.tzum.info/2011/10/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-te-koop-zeven-tinnen-maatbekers/

De kaartenwinkel

In de zomer van 2009 ging de kaartenwinkel in de rue des Pyrénées failliet. Die kaartenwinkel was het favoriete inloopadresje van mijn buurvrouw Janine. Janine liep, of liever gezegd schuifelde – ‘Mijn rollator is mijn beste vriend’ – er vaak binnen en kocht dan een paar kaarten. Niet om weg te sturen, ze kocht ze voor zichzelf.

Lees het vervolg op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/04/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-de-kaartenwinkel

De geheime dochter van Elizabeth Taylor (4)

Anna is in Nederland aangekomen. Anna is het meisje uit Finland dat vorig jaar ontsnapte uit een psychiatrische kliniek en sindsdien door Europa zwerft. Gisteren heb ik haar ontmoet, op een terras in Amsterdam.

Lees verder op TZUM.INFO: http://www.tzum.info/
2012/03/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-de-geheime-dochter-van-elizabeth-taylor-4

De boodschapper

‘Neem de volgende keer je flesje mee,’ zei Iris White in de zomer van 2007, ‘dan gaan we foto’s maken.’
Die fotosessie is er nooit van gekomen. Een maand later belde Iris’ buurman op om te zeggen dat ze overleden was. Ze was in slaap gevallen en niet meer wakker geworden.

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/03/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-de-boodschapper/

Hoe de Nederlandse Staat mijn moeder de genadeslag toebrengt

Een paar kronieken geleden besprak ik het droevige lot dat de herenboerderij van mijn voorouders te wachten staat als minister Schultz besluit de aanleg van de Blankenburgtunnel door te zetten.
De huidige bewoner van het pand is mijn moeder. Als de minister haar zin krijgt zal zij over twee en een half jaar haar koffers moeten pakken. Dat is een charmante heer, in dienst van Rijkswaterstaat, haar een tijdje geleden komen vertellen.
Mijn moeder is door de wol geverfd als het om onteigeningen gaat. Ze is om zo te zeggen een ervaringsdeskundige. Ze heeft het al drie keer eerder meegemaakt.

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/03/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-hoe-de-nederlandse-staat-mijn-moeder-de-genadeslag-toebrengt/

De driehoekjes van Marjan Unger

Ik koop altijd drie ansichtkaarten als ik een expositie bezocht heb. Dat aantal is terug te voeren op Marjan Unger, mijn vroegere kunstgeschiedenislerares. Mevrouw Unger hield van kunst en ze wilde die liefde op ons overbrengen. ‘Als jullie tijd hebben,’ zei ze als de les er opzat, ‘ga dan nog even naar Boymans. Er is iets heel bijzonders gaande daar.’
Dat kon de laatste Serra-gebeurtenis zijn, ‘iets spannends’ met Toorop, een met veel subsidies verkregen surrealistische ‘must see’. Terwijl we de klas uitstormden riep ze ons na: ‘En vergeet vooral niet om kaarten te kopen.’

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/02/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-de-driehoekjes-van-marjan-unger/

Flessenpost

Ik ben geobsedeerd door het getal vierentwintig.
Op 24 maart (1989) tekende ik een contract voor de huur van een flat, op 24 mei (2007) verscheen mijn derde roman, op 24 augustus (2010) nummer vier, op 24 september van het vorig jaar ontving ik een brief uit Londen die drie maanden eerder in de Old Kent Road gepost was, in een brievenbus tegenover nummer 24, en zo voorts.
Waarom 24 en niet 17 of voor mijn part 31?

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/02/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-flessenpost/

Vraaggesprek met de chiffonnière van mijn tante

Ik heb de chiffonnière van mijn tante geïnterviewd.
Om er zeker van te zijn dat de chiffonnière van mijn tante er niet een beetje op los ging zitten fantaseren, sloeg ik er eerst de Von Bienefeldt-archieven op na.
Ik vond een brief van mijn oma uit 1922, geadresseerd aan een nicht in Sassenheim. Ik had nooit van die nicht gehoord, maar volgens stamboomvorsers hebben wij hier te maken met een derivaat van de Van Teylingens, en omdat ik ook een derivaat van de Van Teylingens ben, hoefde ik er niet mee te zitten dat ik mijn neus stak in een brief die niet voor mij bestemd was.

Lees het vervolg op Tzum.info:
http://www.tzum.info/2012/01/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-vraaggesprek-met-de-chiffonniere-van-mijn-tante/

Doodstraf voor een boerderij

Mijn flesje en ik logeren zo vaak we kunnen in het huis van mijn grootouders. We laten geen gelegenheid voorbijgaan, want als het aan minister Schultz ligt moet het huis van mijn grootouders het veld ruimen voor een tunnel.
Het huis van mijn grootouders is niet zo maar een huis, het huis van mijn grootouders is een herenboerderij die in 1826 verrees op de resten van een andere boerderij die het jaar daarvoor, na getroffen te zijn door een bliksemschicht, grotendeels afbrandde.

Lees verder op Tzum.info: http://www.tzum.info/2012/01/kroniek-aristide-von-bienefeldt-12/kroniek-aristide-von-bienefeldt-doodstraf-voor-een-boerderij/